TeaterDvale

Sjå treet.Einsamt står det, nakent i kaldt, gullbleikt mars-gry med skarp kant av skaresnø kring foten. Dei andre tre her på sletta står samansigne i stivt bar og søv trygt i sin vinter. Men dette er annleis enn dei. For dette aleine er nakent og ventar lauv. Knuppane ligg alt som dropar tett etter kvar ein kvist. Varsamt og vàkt, urørleg står treet og ber sin skatt med veikt skin som av perler kring seg frå rot til topp.

Gå ikkje nærare. Stilt skal det vere her enno, ingen må vakne her enno, men snart, snart - - derfor ligg dette mjuke skimmer vàrt som ein lykkeleg draum over det sovande liv.            Alt på vår jord som ber knuppar og veit si fullbyrding nær, har dette skimmeret kring seg av venting og togn og draum. Så rart å ha sett det treet. Så godt å ha vore det treet - og vere det, enno ein morgon.